25/3/10

PREMIOS MARÍA CASARES


Os Premios de teatro María Casares foron entregados onte nunha gala celebrada no teatro Rosalía de Castro, de A Coruña. A versión escénica de “A Esmorga”, de Sarabela Teatro, foi recoñecida como o mellor espectáculo teatral. Precisamente, esta obra, a máis coñecida de Blanco Amor, cumpre medio século este ano. A producción teatral liderou os galardóns e fíxose cos premios de mellor actor secundario ( Tito García Asorey), mellor iluminación, mellor escenografía e mellor adaptación-traducción. Na imaxe, Anxeles Cuña, a directora, recollendo o premio.
“O segredo dos Hofffman”, de Lagarta Lagarta, recibiu os premios á mellor música orixinal, mellor actriz secundaria ( Rebeca Montero), mellor atriz protagonista (Belén Constenla) e mellor dirección ( Rosa Álvarez).
O Premio de honra Marisa Soto, foi entregado ó actor Gonzalo Uriarte, en recoñecemento da súa traxectoria profesional. Gonzalo Uriarte foi o primeiro presidente da Asociación de actrices e actores de Galicia, que cumpre vintecinco anos, e foi creada para loitar por un teatro profesional, digno e en galego.

19/3/10

FELIZ CUMPREANOS


Estes días Dumbo cumpre 70 anos (moi ben levados, por certo). A película naceu en tempos de guerra en Europa, con moi pouco presuposto, pero chegou a convertirse nun dos debuxos animados máis queridos de W. Disney. Para celebralo, reaparece con todas as novidades da era dixital. O seu negativo (sucio, cheo de pó e cas cores difusas), gardado na caixa forte da Biblioteca do Congreso de EEUU, foi reparado. Tamén o son restaurouse por completo.
Dumbo naceu nun circo, cunhas orellas tan grandes, que lle fixeron ser obxecto de todo tipo de burlas. Mal inicio. Sen embargo, a historia (moi ben contada) dará un xiro e, afortunadamente, disfrutaremos dun final feliz.
Este elefantiño, diferente aos outros, pódenos facer reflexionar acerca da discriminación, cando estamos na antesala da celebración do Día Internacional contra a discriminación racial.

18/3/10

ANONIMAM, UN HOMBRE ANÓNIMO


Sobre una montaña, en uno de los márgenes de la autopista del norte de Tenerife, cada cierto tiempo aparece una frase cuyo objetivo es “propagar el optimismo”. Son “mensajes que te invitan a sonreir, a soñar”. “HAZTE GRANITO DE ARENA”, “TE FALTA MUY POCO”, “CONDUCES?, MIRA LA CARRETERA”, “EL MOMENTO SIEMPRE LLEGA”, “TE VAS A PONER BIEN”, “NO ERES SUPERMANA, Y QUÉ?”, “LUCHA POR ELLOS”...
El responsable, “Anonimam. Un hombre anónimo. Cualquiera de vosotros”. Añadimos, un hombre sensible, creativo y generoso. Capaz de hacer que sus mensajes cambien un poco este mundo, a veces tan gris.
Ha dado el salto a internet, abriendo un blog y un sitio en Myspace. Hoy ha salido en algún medio de comunicación, pero sigue siendo fiel a la idea de mantener oculta su identidad.
Sus seguidores en internet (que son muchos) hacen comentarios como: “Me cambias el sentido de muchos días... Gracias y, por favor, ¡ ni se te ocurra irte!”, “ Haces que cada frase sea específica para cada persona y ahí está la magia que ha hecho de tus frases una necesidad”...
Ya que no tenemos la fortuna de tener aquí “un anonimam”, de vez en cuando echaremos un vistazo a su blog, seguro que nos anima el día.

17/3/10

STEPHEN KING DEBUTA NO MUNDO DO CÓMIC


Hoxe saiu á venda American Vampire, un novo cómic firmado por Stephen King (o rei do terror). A historia foi ideada por Scott Snyder, e o debuxante é Rafael Albuquerque. Skinner Sweet, o protagonista, é un vampiro atípico: colle forza da luz do sol e ten colmillos de serpe cascabel. É un cowboy sociópata que deambula polas rúas do antigo oeste. A outra protagonista é Pearl Jones, unha actriz que perde a vida e a recupera baixo outro semblante. As dúas historias entrelázanse e atravesan todas as décadas da historia recente de EEUU.

11/3/10

JOAN BAEZ, MEDALLA DE LA ORDEN DE LAS ARTES Y LAS LETRAS DE ESPAÑA


Joan Baez, cantante estadounidense de música folk, conocida como "la reina de la canción protesta", ha recibido hoy la medalla de la Orden de las Artes y las Letras de España. Está considerada como la máxima figura de la canción protesta surgida en los años sesenta, con motivo de la Guerra de Vietnam.
Las causas que hizo (y hace) suyas, son innumerables. Por mencionar alguna de ellas, participó en la Marcha sobre Washington de 1963 por los derechos civiles junto a Martin Luther King. Cantó en prisiones, y como los afroamericanos no podían ir a los teatros de los blancos, Joan fue a cantar a sus teatros. Luchó en contra de la guerra de Vietnam y a favor de los derechos civiles. Por negarse a pagar el 60% de los impuestos, que ella consideraba se usaban en Vietnam, fue encarcelada varias veces y vigilada por el FBI durante décadas. Poco después de las primeras elecciones democráticas en España, cantó en la televisión pública española “No nos moverán”. Denunció la dictadura chilena e hizo hincapié en la importancia de la lucha no-violenta.

Siempre comprometida, abrió el camino a otras creadoras, en un mundo no acostumbrado a que las mujeres denunciaran públicamente, a través de sus canciones, injustas situaciones políticas.

10/3/10

COOPERANTE LIBERADA


A cooperante Alicia Gámez (pertencente á ONG Barcelona Acció Solidaria), secuestrada en Mauritania pola rama magrebí de Al Qaeda durante 101 días foi, por fin,liberada. Xunto cos seus compañeiros, Roque Pascual e Albert Vilalta, formaba parte dun convoi con axuda humanitaria que transitaba pola estrada principal do país.
Nas viaxes humanitarias nas que participou nos últimos seis anos, era a encargada de relatar no blog da ONG, entre outras cousas, como se levaba a cabo o reparto das axudas.
Esperamos a pronta liberación dos seus compañeiros.

8/3/10

OSCAR Á MELLOR DIRECCIÓN 2010


No Día Internacional da Muller, Kathryn Bigelow fai historia convertíndose na primeira muller ganadora dun Oscar á mellor dirección nos 82 anos de historia destes premios. A súa película, En tierra hostil, acadou seis dos nove premios aos que optaba.
Tres mulleres foron nominadas con anterioridade ao premio á mellor dirección: Lina Wertmuller por Pasqualino: Siete bellezas en 1977, Jane Campion por El piano en 1993 e Sofía Coppola por Lost in translation en 2003. Foi K. Bigelow quen conquistou fai unhas horas un terreo reservado durante máis de oito décadas aos homes.